Berichten

In een coachgesprek met een leidinggevende vraag ik vaak naar ‘pivotal moments’: een cruciale gebeurtenis of leerervaring in iemands leven, die later van grote invloed bleek op zijn/haar ontwikkeling en succes.

In de afgelopen week hoorde ik de volgende antwoorden op die vraag:
– een docent die zijn vertrouwen in me uitsprak, op een moment dat ik dat nodig had.
– het verlies van een baan, waardoor ik gedwongen werd om na te denken over wat ik echt wilde.
– een levensles van m’n ouders, die me nu nog steeds steunt bij het maken van een lastige keuze.

De letterlijke vertaling van ‘pivot’ is ‘scharnier’. Pivotal moments zijn dus scharnierpunten in je leven. Soms zijn ze prettig, soms ook niet. Vaak zijn ze een beetje van beide.

In alle gevallen maken scharnierpunten dat je je bewuster wordt van wie je bent. Wat je kunt én wie je wilt zijn. Vervolgens kies je, vanuit die nieuwe helderheid, je vervolgacties.
Op het moment zelf is de impact van je keuze vaak nog niet duidelijk. In retrospectief zie je dat er na het scharnierpunt een nieuwe fase aanbrak of een nieuwe weg mogelijk werd.

In 2023 ging ik door meerdere ‘pivotal moments’. Als ouder verschoof ik van een zorgende rol naar een meer begeleidende rol – een shift die past bij twee tieners die nu naar de middelbare school gaan. Die afsluiting van een tijdperk vind ik enerzijds prettig én maakt me soms wat weemoedig.

De combinatie van drie rollen in één interimopdracht dwong me te kiezen voor waarmee ik nu écht de meeste impact maak op organisatievernieuwing. De keuze viel op waar ik het beste in ben en de meeste voldoening uithaal: het combineren van expertise in veranderkunde en nieuw leiderschap met de pragmatische begeleiding van teams en organisaties.

Ontmoetingen en verzoeken tot samenwerking maakten dat ik me realiseerde dat ik die impact niet meer alleen wil maken, maar dat ik nog krachtiger ben als ik die samen met anderen maak. Zo ontstonden de beginnetjes van vernieuwend samenwerken. Een voorbode voor 2024…

Nu is het eerst winter. Tijd om zaken af te ronden. De balans op te maken van 2023. Bijvoorbeeld met deze mooie oefening van Paul Byrne.

Het is nog geen tijd om nieuwe zaken te starten voor 2024, hoewel mijn hoofd vol ideeën zit. Die laat ik rustig rijpen in de komende weken, als zaadjes in de wintergrond. Des te meer kiemkracht hebben ze begin 2024!

Ik wens je een goede afronding van het jaar!

Kippenvel. Ik zeg het maar eerlijk. Zo geraakt was ik door de voordracht van Amanda Gorman, tijdens de inauguratie van Joe Biden.

Wat me raakte? Haar ongebreidelde zichzelf zijn. Een 22-jarige die voluit laat zien wie ze is en waar ze voor staat. Geweldig.

Mocht je ‘m nog niet gezien hebben: zeker nog even kijken. Begin je je dag gelijk goed.

Zo jezelf zijn vraagt lef. Je bent immers kwetsbaar in de spotlights. Toch gaan staan – omdat je óók gelooft in wat je te zeggen hebt – is een daad van dapperheid. Niet alleen voor een jonge, donkere vrouw in de VS.

Het tegenovergestelde komt vaker voor: we houden onze dromen, gekke ideeën, ambities voor ons. Omdat die niet passen bij onze rol. Denken we. Omdat ‘de cultuur’ iets anders van ons lijkt te vragen. Dat is niet vreemd – het maakt wel dat je je kleur verliest. Júist onze eigenheid maakt ons tot inspirerende mensen. Tot impactvolle leiders.

Meer Amanda Gorman worden? Dat begint bij wat zelfonderzoek. Je bewust zijn van wat je doet – vooral als er naar je gekeken wordt. Er zijn drie probate strategieën om je dan te verstoppen. Ze heten ‘complying’, ‘protecting’ en ‘controlling’ en je herkent ze als volgt: we schikken ons naar de verwachtingen van anderen, houden de ander op afstand (kritiek, arrogantie) of zoeken controle over de situatie.

Het mooie is: zodra je dit gedrag bij jezelf ziet (en dat zou heel gewoon zijn), heb je ook de keuze iets anders te doen. Om wel te benoemen wat jij belangrijk vindt in samenwerking. Of om je toekomstvisie wél mee te nemen in het gesprek met je klant. Het resultaat: geïnspireerde gesprekken en contact dat impact maakt. Ik kan uit eigen ervaring vertellen dat je daar blij van wordt – en je omgeving zeker weten ook.

For there is always light, if only we’re brave enough to see it. If only we’re brave enough to be it. – Amanda Gorman