Berichten

Een inspirerend gesprekje op zondagochtend. Ik belde mijn moeder even, om haar een fijne Moederdag te wensen. Zoals vaker gebeurt, belandden we via onze uitwisseling van dagelijkse zaken in een gesprek over de ‘grotere thema’s’.

Ditmaal kwamen we uit bij het onderwerp ‘vragen stellen’. Mijn moeder had daar net een interessant radio-interview over beluisterd en we genoten er allebei van om er nog even over door te praten.

Mijn moeder verkiest vragen boven antwoorden. Want ‘antwoorden kunnen een keurslijf worden’ en vaak zitten mensen met stellige antwoorden vast in hun eigen gelijk.

Vragen geven de kans op inspirerende antwoorden en daarmee op een voedend en verbindend gesprek. Bovendien scherpen vragen je denken en helpen ze je steeds andere perspectieven te zien. Als je maar nieuwsgierig blijft.

In mijn begeleiding van senior leidinggevenden valt wel eens de uitspraak ‘ik ben te oud om nog te veranderen’. Dit gaat dan over het aanleren van vernieuwend leiderschap: leiderschap dat werkt in onze complexe en snel veranderende wereld.

Als deze uitspraak valt, begin ik steevast over mijn opa. Hij bleef nieuwsgierige vragen stellen tot hij er niet meer was. ‘O, je studeert in Utrecht. Hoe is het daar?’ Op zijn 83ste werd email mainstream. Voor hem een aanleiding om iets nieuws te leren: hij nam vlot een eigen emailaccount.

Hoezo, ‘te oud om te veranderen’? Het is een kwestie van mindset.

Mijn moeder is de dochter van mijn opa. Ze is inmiddels 70+, hoewel je haar dat niet zou geven. Ik ben trots als ik merk hoe nieuwsgierig en onderzoekend mijn moeder is. Ik ken haar niet anders, maar geniet toch van hoe ze zichzelf en anderen blijft bevragen. Gewoon omdat dat leuker is, mooiere gesprekken oplevert en her en der een verrijkend inzicht.

Vanaf nu noem ik ook mijn moeder in mijn coaching, als rolmodel van hoe je kunt blijven leren en veranderen. Als je maar wilt!

‘Hoe groter de zelfkennis, hoe groter het lerend vermogen’.

(Wierdsma & Swieringa, 2011)

Gisteren, vrijdag, postte Hellen van Lienden een bericht over vernieuwend leiderschap. Tot mijn vrolijke verrassing ging het over een publicatie die ik in 2016 schreef voor het boek ‘Mensenorganisaties’.

Ik ken Hellen (nog) niet, maar werd er blij van te lezen dat zij, in haar woorden: ‘met name dit hoofdstuk met bijzondere interesse [leest] aangezien het in mijn ogen super actueel is, vooral nu in deze bijzondere tijd.’ En vervolgens stelt ze een paar goede vragen aan haar lezers, kijk maar eens.

Eerder bedacht ik het me ook al eens: we weten al hoe we ons leiderschap kunnen vernieuwen, het is een kwestie van gaan DOEN.

De context van je organisatie, jouw mindset en aandacht voor je gedrag – zijn alle van invloed op hoe vernieuwend je kunt zijn. Hoe je die leert te vernieuwen? Ik kan je helpen. In maart lanceer ik een nieuw programma, dat volledig draait om kijken en handelen als een leider van nu. Kijk hier maar eens.

Goed weekend!

‘Er verandert niets, er kán niets veranderen, wanneer wij niet zelf veranderen.’
– Hella Haasse, 1954

Deel #12 van een Leiderschapsreis in delen, over de meest fundamentele shift die je als leidinggevende kunt maken: van ‘spelen om niet te verliezen’ naar ‘spelen om te winnen’.

Dit is het laatste deel van de Leiderschapsreis in delen. In de komende maanden werk ik aan het vertalen mijn veldonderzoek in een uitgebreider (Corona-proof) programma. Je kunt op de hoogte blijven via deze link.

Fijne zomer!

Deel #10 van een Leiderschapsreis in delen: over waarom een helpende mindset noodzakelijk is om succesvol te vernieuwen.