‘Ze doet het precies hetzelfde als de vorige directeur! Eerst vraagt ze ons om drie scenario’s uit te werken – inclusief de voor- en nadelen. Daar gaat flink veel tijd in zitten. Vervolgens kiest ze compleet haar eigen koers! Zonder ons daarin te betrekken. We zijn echt weer terug bij af.’
Het is de dag voor de gezamenlijke MT-/directiebijeenkomst van een overheidsorganisatie. Het doel van de sessie: bepalen hoe deze 20 mensen samen leiding willen geven aan de – noodzakelijke – verandering van de organisatie. De HR-directeur belt me om mij bij te praten over een voorval dat het oude patroon van wantrouwen tussen MT en directie weer helemaal ‘aan’ zet. Een prachtige casus om op de leiderschapsdag als uitgangspunt te nemen…
Relaties varen wel bij vertrouwen. Heel basaal maakt vertrouwen dat je je veilig voelt in een relatie. Daardoor durf je je sneller uit te spreken, jouw kijk op de zaak te geven en het denken van de ander uit te dagen. Je vertrouwt er namelijk op dat de relatie ‘dat kan hebben’.
Waar vertrouwen ontbreekt of beschadigd is – om welke reden dan ook – ontmoeten we elkaar nog wel, maar niet vanuit openheid en nieuwsgierigheid. Aannames en oordelen vertroebelen de verbinding, nooit in het voordeel van wederzijdse waardering en samenwerking.
Vernieuwing kan niet zonder gezonde verbinding. In een onzekere en uitdagende omgeving, zijn goede relaties een houvast om samen ‘comfortabel met het oncomfortabele’ te zijn.
Daarnaast geven relaties met diverse mensen je toegang tot een rijkheid aan perspectieven. Wat op haar beurt de kans op een succesvolle uitkomst groter maakt. Samen zie je meer, weet je meer en breng je meer ter tafel.
Hoe word je relatievaardig?
In de eerder genoemde MT-/directiesessie werkten we met drie uitgangspunten:
– Iedereen heeft gelijk – gedeeltelijk
– Nieuwsgierigheid & jezelf onthullen gaan voor aannames & oordelen
– Gebruik de 2%-regel
Die laatste regel verdient misschien wat uitleg.
De 2%-regel is je ‘go to’ als het je het lastig vindt om zonder oordeel naar de ander te blijven luisteren. Omdat je emoties hoog oplopen bijvoorbeeld, of als iemand écht heel anders tegen de zaak aankijkt dan jij.
Bij de 2%-regel stel je jezelf de vraag: ‘Als deze persoon voor maar 2% gelijk heeft, met welke 2% in zijn/haar verhaal kan ik me dan verbinden?’. Dat helpt je je luiken weer wat open te zetten voor het waardevolle dat de ander óók ter tafel brengt.
De MT-leden en directeuren gingen fors aan de slag met deze uitgangspunten. Ze durfden te vertellen wat de huidige manier van samenwerking met hen deed, persoonlijk en professioneel. Stelden vragen om te ontdekken dat ieders intentie goed is, maar ze elkaar in de communicatie nog niet tijdig aanhaken. Door de dag heen ontstond weer het begin van vertrouwen, begrip en de bereidheid tot échte samenwerking.
En ik? Ik vond dat ik het mooiste vak van de wereld heb.
Hoe relatievaardig ben jij?