Het gaat om doen!

Of: twee denkfouten in vernieuwing

Wendbaarheid. In de organisaties waar ik de afgelopen weken mee werkte, is het een hot topic.

‘Hoe passen we ons aan de veranderende markt aan?’

‘Moet dat?’

‘Wat is de invloed van opkomende technologieën?’ ‘De nieuwe politieke wind?’

‘Hoe bedienen we medewerkers met andere ideeën over werk, en blijven we toch onszelf? En productief?’

En:

‘Waar beginnen we?’

Voordat ik die vraag beantwoord, kijk ik met organisaties altijd eerst naar hoe ze nú omgaan met vernieuwing. Bewustzijn is immers de start van elke verandering. Of je nu een ander eetpatroon wilt aanleren, meer wilt sporten of besluitvaardiger wilt worden: begrip van je huidige aanpak geeft het beste startpunt voor het ontwikkelen van nieuwe gewoonten.

Als ik kijk naar hoe organisaties hun vernieuwing aanpakken, kom ik twee hardnekkige ‘gewoonten’ tegen. Misverstanden die maken dat vernieuwing juist níet van de grond komt. Dit zijn ze:

1. Door het communiceren van de verandering, gebéurt de verandering.
2. Grip op verandering ontstaat door meer programma’s uit te rollen of procedures toe te voegen.

Even benieuwd: zie je deze denkwijze ook terug in jouw organisatie?